| O RASIE |
Nazwa rasy: Deutscher Schäferhund / Owczarek Niemiecki
Kraj pochodzenia: Niemcy
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające
Sekcja 1: Owczarki z egzaminem pracy
Wykorzystanie: Wielostronny pies użytkowy, pasterski i służbowy
Zachowanie i charakter:
W swym zachowaniu i charakterze owczarek niemiecki powinien być zrównoważony, pewny siebie, absolutnie naturalny i nieagresywny (poza sytuacją, gdy został pobudzony), czujny i posłuszny. Powinien cechować się odwagą, silnym charakterem i popędem walki. Te cechy czyni zeń dobrego psa towarzyszącego, stróżującego, obronnego, służbowego i pasterskiego.
Wygląd ogólny:
Owczarek Niemiecki jest średniej wielkości, lekko wydłużony, silny i dobrze umięśniony, o suchych kościach i zwartej całej budowie.
Głowa:
Trójkątna, proporcjonalna do wielkości (jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie), nie może być ani zbyt ciężka, ani wydłużona, sucha i niezbyt szeroka między uszami. Czoło oglądane z przodu i z profilu lekko wypukłe, bez lub ze słabo zaznaczoną bruzdą czołową. Stosunek długości mózgo- do twarzoczaszki wynosi 1: 1. Szerokość mózgoczaszki powinna być zbliżona do jej długości. Oglądana z góry czaszka zwęża się stopniowo od uszu ku wierzchołkowi nosa; przechodzi w klinowaty pysk. Szczęka i żuchwa silnie rozwinięte. Wargi przylegające, ciemne. Wierzchołek nosa (trufla) Powinien być czarny.
Uzębienie:
Silne, zdrowe i kompletne (42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym). Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy - siekacze żuchwy dochodzą do ściany tylnej siekaczy szczęki. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe, podobnie jak występowanie zbyt dużych luk między zębami. Błędem jest także ustawienie siekaczy wzdłuż linii prostej. Szczęka i żuchwa powinny być silnie rozwinięte, aby zapewnić głębokie osadzenie zębów. Szczęka: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 4 zęby trzonowe (M). Żuchwa: 6 siekaczy (I), 2 kły (C), 8 przedtrzonowców (PM), 6 zębów trzonowych (M).
Kończyny tylne:
Kończyny tylne są nieco odstawione ku tyłowi, równolegle ustawione względem siebie. Udo i podudzie niemal równej długości, tworzą kąt 120°. Uda silne, dobrze umięśnione. Podudzia zwarte i mocne. Śródstopie ustawione pod kątem prostym do podłoża. Łapy o zwartych, lekko wysklepionych palcach, twardych, ciemnych opuszkach; pazury silne, lekko wygięte i ciemne.
Chody:
Owczarek niemiecki jest kłusakiem. Kątowanie i długość kończyn powinny być tak wyważone, aby bez widocznych drgań linii górnej tylne kończyny mogły być przesuwane ku przodowi tułowia, a przednie w tym samym czasie pokonać tę samą odległość. Nadmierne ukątowienie tylnych kończyn ogranicza ich siłę i wytrzymałość oraz zmniejsza przydatność użytkową psa.
Skóra:
Sprężysta, nie tworzy fałd.
Szata - rodzaj owłosienia:
Prawidłowo owłosiony owczarek niemiecki ma sierść składającą się z dwóch rodzajów włosa (z podszerstkiem). Włos okrywowy powinien być jak najgęstszy, prosty, twardy i dobrze przylegający. Sierść na głowie i małżowinach uszu oraz przednich powierzchniach kończyn i stopach krótka. Nieco dłuższa i gęściejsza na szyi. Na tylnych powierzchniach kończyn - przednich do nadgarstka, tylnych do stawu skokowego włos jest nieco dłuższy. Na tylnych kończynach tworzą się portki umiarkowanej długości.
Maść:
Czarna z czerwono- brązowym, brunatnym, rudym, płowym lub jasnoszarym podpalaniem. Jednolicie czarna lub szara, przy czym kolor szary jest przyczerniony (cieniowany). Czarny czaprak i maska. Małe, niewyraźne białe plamki na piersi lub bardzo jasne umaszczenie wewnętrznych powierzchni kończyn są dopuszczalne, lecz niepożądane. Nos czarny niezależnie od umaszczenia. Brak maski, oczy jasne o przenikliwym wyrazie, jasne, białawe znaczenia na piersi lub wewnętrznych powierzchniach kończyn, jasne pazury lub rudy koniec ogona obniżają ocenę psa - są oznakami słabego wypigmentowania.
Wielkość i waga:
Psy - wysokość w kłębie 60 cm do 65 cm, waga 30 kg do 40 kg
Suki - wysokość w kłębie 55 cm do 60 cm, waga 22 kg do 32 kg
Wady poważne:
* Każde odchylenie od powyższego wzorca, obniżające zdolność psa do pracy.
* Wady uszu: uszy osadzone poziomo lub zbyt nisko, obwisłe, noszone skośnie, stojące, lecz zbyt miękkie.
* Poważne wady pigmentacji.
* Obniżona ogólna wytrzymałość .
* Wady uzębienia: wszelkie odchylenia od zgryzu nożycowego i wzoru zębowego, łącznie z wadami dyskwalifikującymi.
Wady dyskwalifikujące:
* Psy o słabym charakterze, agresywne i niezrównoważone.
* Psy, u których stwierdzono poważną dysplazję stawów biodrowych.
* Psy zdeformowane.
* Wady uzębienia, tj. brak: zęba PM3 i jakiegokolwiek innego, kła, jednego zęba PM4, jednego zęba MI lub M2, łącznie trzech lub więcej zębów
* Wady zgryzu: tyłozgryz powyżej 2 mm, przodozgryz, siekacze ustawione na styk (zgryz cęgowy).
* Wzrost o l cm niższy lub wyższy od przewidzianego wzorcem.
* Albinizm.
* Umaszczenie białe (także wtedy, gdy oczy i pazury są ciemne).
Uwaga! Samce powinny mieć normalnie rozwinięte jądra umieszczone w worku mosznowym.
